خانمها این مطلب را حتما بخوانند!

در اين دنياي پرهياهو و پراسترس امروزه، تمامي افراد از جمله خانم ها تحت تاثير عوامل استرس زا و خطرساز روحي قرار دارند، در نتيجه تجربه استرس و منابع استرس افزايش چشمگيري پيدا مي كند. در اين شرايط بحران اقتصادي و زندگي مكانيكي، انسان ها نياز به مراقبت از روح و روان خود دارند و بايد احتياط كنند تا شادي خود را از دست ندهند. اما همانطور كه گفته شد، خانم ها بيشتر تحت تاثير قرار مي گيرند، زيرا وظيفه فرزند پروري، نگهداري از سالمندان و گاهي نگهداري از بيمار را به عهده دارند.

بنابراين بيشتر در معرض خطر قرار دارند و اين موضوع وظيفه فرزند پروري مادران را در شرايط استرس زا قرار مي دهد، زيرا در جوامع امروزي كه مرزهاي خانواده تا حدود زيادي دستخوش تغيير شده و از بين رفته است نگهداري از فرزندان مي تواند فشار و استرس زيادي را بر مادر تحميل كند، از اين رو مادر بايد اين مهارت را داشته باشد كه بتواند استرس ها را به گونه اي مديريت كند كه شادي خود را از دست ندهد و از زندگي خود نهايت لذت را ببرد. به طور كلي عوامل مخدوش كننده شادي به دو دسته تقسيم مي شوند:

منابع دروني كه مربوط به صفات شخصيتي فرد مي شودمنابع بيروني كه اشاره دارد به فشارهايي كه از محيط خارج به فرد وارد مي شود.

Ÿ كمال گرايي هم اندازه دارد

ممكن است فردي بيش از حد كمال گرا باشد و خواهان بهترين ها باشد، اين فرد بايد انرژي زيادي صرف مسائل خاصي كند. در حقيقت به يك انرژي مضاعف احتياج دارد. حتي ممكن است مدرسه و تكاليف فرزندش به يك معضل براي او تبديل شود و خود را بيش از حد درگير مسائل مدرسه فرزندانش كند و وقت زيادي را صرف اين مسئله كند. از اين رو هميشه در فشار و استرس است. بنابراين ديگر زماني براي پرداختن به نيازها و علايق شخصي خود ندارد. اين مادران معمولاً شاد نيستند و خود و شخصيت خود را در ميان مسئوليت ها گم مي كنند. اما يك مادر بايد مهارتي به نام مديريت زمان را ياد بگيرد و بتواند زماني را براي انجام نيازها يا كارهاي مورد علاقه خودش، ورزش، يادگيري يك فن يا هنر و... اختصاص دهد. او بايد بداند كه وظيفه همسرداري، فرزندپروري و خانه داري بسيار مهم است،‌ اما نه به اين قيمت كه خود را فراموش كند و كاملاً كنار بگذارد.

Ÿ وقتي انتظارات بيش از حد مي شود

عامل ديگري كه مخدوش كننده شادي است، استرس هاي محيطي و بيروني است كه فرد را تحت فشارهاي خاص محيطي قرار مي دهد. ممكن است فرزندان انتظارات متفاوتي داشته باشند، مدرسه آنها توقعات مختلفي داشته باشد يا اين توقعات از سوي خانواده و جامعه باشد و فرد قادر نباشد به تنهايي خود را با اين توقعات همسو كند و به اصطلاح نتواند انتظارات همه رابرآورده كند. اما بايد ياد گرفت كه گاهي به ديگران «نه» گفت. زيرا نمي توان در همه شرايط به خواسته ها و نيازهاي ديگران پاسخ مثبت داد و گاهي لازم است تنها در حد توانمندي خود بار زندگي را به دوش بكشيد. براي اينكه از فشار اين استرس ها رها شويد به راحتي نه بگوييد و زماني را براي آموزش به خود اختصاص دهيد.

Ÿ تيپ شخصيتي خود را بشناسيد

همانطور كه گفته شد صفات شخصيتي نقش مهمي در شاد بودن يا نبودن ايفا مي كند. افرادي كه كمال گرايي مطلق و زياد جزء خصوصيات اخلاقي شان است هميشه در اضطراب و استرس هستند و بايد انرژي زيادي صرف كنند تا به خواسته هاي خود و انتظاراتي كه از خود دارند، دست پيدا كنند. گاهي اوقات واقعاً دستيابي به اين انتظارات مشكل است و اين عدم موفقيت باعث مي شود تا فرد احساس نارضايتي و در نهايت ناراحتي داشته باشد. افراد ابتدا بايد تيپ شخصيتي خود را شناسايي كنند و توسط آن ايرادها و مشكلات خود را بفهمند. سپس بايد سعي كنند خود را تغيير دهند و با انجام تمريناتي روي صفات و خصوصيات خود كار كنند و آنها را به سمت اعتدال پيش ببرند.

Ÿ وقتي عصبانيت كار دست مان مي دهد

خشم و عصبانيت بيشترين آسيب را به يك رابطه وارد مي كند. فردي كه نمي تواند جلوي عصبانيت خود را بگيرد، در برقراري رابطه با همسر و فرزندانش با مشكلات فراواني مواجه مي شود و همين مشكلات و روابط آشفته مي تواند تبديل به يك منبع استرس شود كه استرس و فشار زيادي براي فرد ايجاد مي كند و همين فشار مهمترين عامل مخرب و از بين برنده شادي محسوب مي شود. زيرا فرد هيجانات منفي دروني دارد كه آنها را به طريقي بيرون مي ريزد. نمونه اين مسئله را مي توان در رابطه با فرزند مشاهده كرد، ممكن است در اثر اين هيجانات منفي مادر فرزند خود را به شدت تنبيه كند. اما بعد از تنبيه از كار خود پشيمان شود؛ و به يك ناراحتي شديد مبتلا شود تاثيرات منفي روي روحيه او برجا گذارد. اين روند مي تواند آرام آرام روابط مادر و فرزند را وارد يك چرخه منفي كند و باعث شكل گرفتن خصومت بين آنها شود. اين خصومت ممكن است در دوران كودكي به دليل اينكه فرزند نيازمند حمايت خانواده است و دنبال روي آنهاست، خود را نشان ندهد، ولي در دوران نوجواني خود را نشان خواهد داد، زيرا در كودك خشمي ايجاد شده است كه نتوانسته آن را ابراز كند، ولي حالا فرصت ابراز آن را پيدا كرده است. همين مسئله آغازگر ايجاد اختلال در سلامت خانواده مي شود و شاد زيستن خانواده را در معرض خطر قرار مي دهد.

زيرا كودك و فرزند را نمي توان كنار گذاشت. بنابراين در هر دوره اي يك فشار و استرس براي مادر ايجاد مي شود. اما اگر مادر از قبل مهارت مديريت خشم را آموزش ديده باشد، مي تواند از بروز چنين اتفاقاتي پيشگيري كند و با پايه ريزي يك زيربناي درست، مي تواند در خانواده اي شاد، همراه با احساس رضايت و خرسندي زندگي كند.

كمال گرايي بيش از حد از جمله عواملي است كه مي تواند شادي انسان ها را در معرض نابودي قرار دهد، زيرا فرد بايد انرژي زيادي صرف رسيدن به خواسته هاي خود كند و در صورت عدم دستيابي به اين خواسته ها، احساس نااميدي و ناراحتي به او حمله ور مي شود.

Ÿ روان و تفكر هم نياز به يادگيري دارد

اغلب خانم ها اگر وقت پيدا كنند، آن وقت را صرف رسيدگي به ظاهر و جسم خود مي كنند، در حاليكه بايد روي روان و تفكر هم كار كرد. گاهي نحوه تفكر نسبت به دنيا و آدم هاي اطراف باعث ايجاد حس شادي و خوشحالي مي شود بايد سعي كنيد به جاي اينكه به نداشته ها فكر كنيد به داشته هاي خود فكر كنيد و از بودن آنها لذت ببريد. گاهي ديده مي شود براي برخي افراد تمامي امكانات و شرايط مهيا است، اما احساس خوشبختي نمي كنند و برعكس گاهي ديده مي شود، شرايط ظاهري و زندگي برخي دشوار به نظر مي رسد، اما هميشه شاد و سرزنده هستند،‌ بنابراين احساس شادي و خوشبختي بستگي به نگاه فرد و ديدگاه او نسبت به زندگي دارد.

معمولاً افرادي كه ديگران را دوست دارند شاد زندگي مي كنند. زيرا بخشي از فضاي منفي دروني انسان ها، به نگاه آنها به ديگران باز مي گردد و وقتي ذهن به اين افكار آلوده مي شود و فرد دائماً به گذشته و آدم ها و كارهايي كه ديگران در حق او انجام داده اند فكر مي كند،‌ ذهن و تفكرش پريشان شده و دنياي دروني او دچار بهم ريختگي مي شود و همين امر مي تواند باعث ناراحتي و بي قراري او شود.

Ÿ مديريت، يك مهارت است

يكي از بزرگترين خلاء هايي كه در بسياري افراد از جمله خانم ها ديده مي شود، عدم وجود مهارت هايي مثل مديريت زمان، مديريت استرس و مديريت خشم يا شناخت هيجانات دروني است. اين مهارت ها بايد از دوران كودكي متناسب با سن افراد به آنها آموزش داده شود، اما متاسفانه در سيستم هاي آموزشي مادران به اين موضوع اهميتي داده نشده است. براي مديريت زمان اول بايد سارقان زمان را شناسايي كنيد و ببينيد چه چيزهايي زمان شما را مي دزدد و باعث اتلاف وقت شما مي شود! آيا زمان زيادي را صرف تماشاي تلويزيون يا صحبت پاي تلفن مي كنيد؟ يا اينكه ساعات خواب تان نامنظم است و باعث مي شود تا ساعاتي از روز را از دست بدهيد. با شناسايي اين موارد مي توانيد زمان خود را به گونه اي مديريت كنيد كه زماني را به يادگيري مهارت ها و فنون خاص، اختصاص دهيد و در عين حال به كارهاي ديگر خود نيز رسيدگي كنيد.