انسان فهیم همیشه بدون اغماض و تعصب در مورد خود اندیشه می کند تا خصوصیات مثبت و

منفی وجود خود را بشناسد و در تقویت خصائل مثبت و رفع خصوصیات منفی همیشه تلاش

می نماید

بدون شک به علت ماهیت وجودی انسان ، بسیاری از خصوصیات شخصیتی از دید خود فرد

پنهان می باشد ولی برای اطرافیان آشکار است. لذا یک فرد تکامل طلب از اطرافیان خود

می خواهد که نکات منفی وجودش را تذکر دهند تا آنها را بهتر بشناسد و بهتر بتواند در صدد

اصلاح آنها برآید

البته در شرایطی که شنونده خوبی برای انتقادهای دیگران باشیم. زیرا متاسفانه بعضی اوقات

(

شود گوینده دیگر جرئت نکند برای مرتبه دوم چیزی را گوشزد نماید

البته افرادی که در برابر انتقاد پافشاری و لجبازی می کنند نمی توانند سیر تکامل شخصیتی

ایده آلی را داشته باشند

در روابط زناشویی که همیشه تاکید می شود یکی از بهترین و مهمترین روابط دوستانه باید باشد

انتقاد پذیری اهمیت بیشتری می یابد

زن و مرد باید همانند دو دوست آینه یکدیگر باشند و خوبی ها و بدی های یکدیگر را به هم نشان

دهند . اگر شخص عیب و ایراد خود را از زبان نزدیکترین دوست و یاور خود بشنود خیلی بهتر

از آن است که از غریبه ها و دیگران بشنود

نمی شوند و در نتیجه دیگر انتقادی را درآن زمینه دریافت نمی کنیم و چه بسا تعریف و تمجید

دیگران را نیز در پی خواهد داشت اینجاست که می توان گفت انتقاد نوعی سازندگی به همراه

دارد

لذا در روابط زناشویی ، خودتان ازهمسرتان خواهش کنید همیشه نکات منفی رفتاری شما

را متذکر شود

این کار نوعی ایجاد صمیمیت و اعتماد را نیز به همراه خواهد داشت

و البته شخص انتقاد کننده نیز باید در بیان انتقاد مهارتهای لازم را داشته باشد

انتقاد باید با توجه به شخصیت فرد مقابل و در شرایط مناسب و در خلوت و به نحوی شایسته با

لحنی دوستانه که توهین و اهانت محسوب نشود عنوان شود و طوری نباشد که طرف مقابل را

تحریک به اعمال نامناسب نماید

اگر انتقاد صادقانه و با نیت اصلاح طلبی و دوستانه باشد مطمئن باشید به دل شنونده نیز